Bohaterowie smutnych historii

fot. Paweł Szalak

Pamiętasz te czasy...? 

Te beztroskie, szalone lata, kiedy byłeś młody, niezależny i MOGŁEŚ...? 

Tak po prostu, mogłeś. Pozwolić sobie na więcej. Na wszystko. Na życie.

Bez widma obowiązków nad sobą, odwożenia dzieci do szkoły, wczesnych pobudek do pracy i szybkich zakupach tuż po niej. Nie kupiłeś, nie jadłeś. Trudno. Carpe diem, zjesz jutro. Albo i nie.

Po prostu żyłeś chwilą, nie myśląc o jutrze. 

A teraz...? Czekasz. Wciąż czekasz. Na zmianę. Na odpowiedni moment. Czasem czekasz na coś, co nigdy nie nadejdzie. Życie składa się z oczekiwań.

Wstań. 

Rusz tyłek z kanapy, na którą runąłeś po kolejnym chujowym dniu.

Spójrz w oczy swojego dziecka, napij się kawy i wykrzycz do siebie, że możesz. Że jeszcze zaczniesz żyć. 

Cheers. 

Za nas. Za bohaterów smutnych historii.