Jak się (nie) ubierać w ciąży?

Moda ciążowa woła o pomstę do nieba. 

I powie to chyba każda przyszła mama, która z każdym dodatkowym centymetrem w talii, przestaje mieścić się w co najmniej połowę zawartości swej szafy. Ja przyznaję - mam już depresję. Moja ukochana dżinsowa koszula, śni mi się po nocach, a czarne cygaretki ze złotym suwaczkiem z tyłu, przezornie schowałam na sam dół szuflady, by nie wpadać w czarną rozpacz, przy każdorazowym otwieraniu szafy.

I co w takim wypadku robić...? Wprawdzie można znaleźć kilka smaczków na regałach z napisem „odzież ciążowa”, ale niestety, na tych kilku - najczęściej się kończy. 
Nigdy nie zapomnę swojej pierwszej wizyty w pewnej znanej sieciówce, szczycącej się w swojej ofercie posiadaniem ubiorów dla przyszłych mam. Weszłam i zamarłam. Burza hormonów owszem, wpędza mnie w huśtawki nastrojów, a większy brzuch skutecznie pogarsza samopoczucie, ale to, co tam zobaczyłam dosłownie wybiło mnie z butów. 

Milion bezkształtnych, smętnych bluzek (namiotów?), ogromne, bawełniane "dojce" - bo biustonoszem tego nie jestem w stanie nazwać i workowate sukienki, sądząc po wzorach - rodem z głębokiej komuny. 

Uciekłam stamtąd z krzykiem.

Czy ktoś mi się dziwi...? No spójrzcie sami. Sama nazwa - Ubrania dla ciężarnych – brzmi strasznie, prawda...?
Moje i tak mocno przez ciążę nadwęglone poczucie własnej wartości niestety mi nie pomaga. Producenci odzieży - również.  No helloooł! Kobieta w ciąży wcale przecież nie musi być ubrana w bezkształtny worek! 
Jak zdołałam zaobserwować na sobie - ciuchy opinające brzuch mogą (ale nie muszą!) być niewygodne, ale nadal prezentuję się w nich jak kobieta. Grubsza niż zwykle, ale jednak kobieta. Bezkształtne worki natomiast sprawiają, że nie wyglądam jakbym była w ciąży. Po prostu wyglądam jak kulka.

W sumie... Tak czy siak wyglądam jak kulka. Ale cóż. Do listopada jakoś wytrzymam.

Póki co - zabija mnie anemia. I wizja porodu też. Pocieszeniem jest dla mnie fakt, że nawet matka dwójki dzieci przeżywa ten stres podobnie jak ja. O "cholernym porodzie" Justyny możecie przeczytać TU.

Jak Wy dawałyście rade sobie w ostatnich miesiącach...? Da się to jakoś przeżyć...? 

Bo wiecie, w ostateczności jest jeszcze jedna opcja :

... no oszaleję.